Ouderenochtend op bevrijdingsdag

Enige tijd geleden was ik op Bevrijdingsdag aanwezig bij de ouderochtend in de OBA vestiging in Molenwijk samen met Maryse, een mede-VoorUiter. Normaliter heeft de ouderochtend een thema rondom één van de vier specifieke thema, zoals het Tabletcafé of de voorleesclub. Ditmaal gingen we een film kijken

Het verhaal ging over twee zusjes – Anna en Lotte – die in de jaren ’20 van de vorige eeuw van elkaar gescheiden worden. De één wordt geadopteerd door een rijk Nederlands stel, terwijl de ander bij een Duits stel  opgroeit op een boerderij. De zussen proberen elkaar in de loop van de jaren te bereiken door middel van brieven, maar deze worden door de ouders onderling vernietigd of verstopt.

Door een samenkomst van omstandigheden komen beide meisjes aan de andere kant van de samenleving te staan; Lotte wordt verloofd met een Joodse man en Anna trouwt met een SS-officier. Nederland wordt binnengevallen door Duitsland en de zussen raken elkaar uit het oog. Uiteindelijk wordt Lotte’s verloofde door de nazi’s vermoord in Auschwitz en sterft Anna’s man aan het einde van de oorlog door een Geallieerde granaat. Dit leidt kort na het einde van de oorlog tot een heftige confrontatie tussen de twee waarbij de Nederlandse Lotte niks meer met de Duitse Anna te maken wilt hebben, omdat Lotte Anna de schuld geeft voor de dood van haar Joodse man.

Vijftig jaar later komen ze elkaar weer tegen in een kuuroord en negeert Lotte Anna in eerste instantie. Lotte loopt het bos in en Anna volgt haar, waarna ze verdwaalt raken en gaan ze bij het vallen van de nacht naast elkaar in het bos liggen. Lotte vergeeft Anna voor alles wat er is gebeurd. Als Lotte ’s ochtends wakker wordt ziet ze dat Anna is overleden. De hulpverleners komen opdagen en vragen aan Lotte wie Anna is waarop ze antwoord: “Dit is Anna, mijn tweelingszus.”

Het was een mooi einde van een film die de menselijke kant van beide kanten in de oorlog goed liet zien. Het was duidelijk dat het voor veel ouderen een gevoelige snaar raakt en ik vond het een memorabel einde voor een belangrijke dag in de recente Nederlandse geschiedenis.

Tekst: Coen Schuring