Een terugblik op vier jaar VoorUit

“O, dus u bent de baas van de meesters en juffen?” vroeg een meisje mij eens. “Nou, ja, ehm… ik ben eigenlijk meer de juf die alles een beetje regelt”, antwoordde ik. Baas, dat klonk mij wat vreemd in de oren. Zo heb ik mijzelf als coördinator nooit gezien. Ik zag mijzelf meer als eindverantwoordelijke, contactpersoon van partners, coach van de studenten, onderdeel van de leiding, maar ook onderdeel van mijn eigen studententeam Slotermeer-Oost. Een teamlid met twee petten op; enerzijds leidde ik de vergaderingen en stelde ik roosters op, anderzijds stond ik met de andere studenten in het buurthuis activiteiten te draaien.

Het begon allemaal vier jaar geleden in Slotervaart. Ik startte daar als negentienjarige aan het avontuur ‘VoorUit’. Pizzabakken op straat, knutselspullen kopen bij de Action (die winkel heeft echt alles!), speurtochten uitzetten voor landenclub en uiteraard de meidenclub – een club die ik twee jaar lang heb mogen draaien. Ik vond al snel mijn draai en leerde veel; van mijn buurtgenoten, mede-studenten en van de kinderen.

Na twee jaar wilde ik meer: coördinator worden. Ik draaide met vertrouwen mijn activiteiten en ik was benieuwd naar de taken als eindverantwoordelijke. Als coördinator bepaal je samen met het team de koers en leer je vanuit andere perspectieven naar de wijk kijken. In Slotervaart was er helaas geen plek. Ik ging naar Slotermeer en daar heb ik nooit spijt van gehad. De twee wijken liggen op nog geen vijf minuten fietsen van elkaar, maar is ieder uniek. Daar heb ik op leren inspelen.

De ervaringen die ik in Slotervaart had opgedaan, kon ik meenemen naar mijn team en de VoorUiters die eerder in Slotermeer zaten dan ik, konden op hun beurt mij weer wegwijs maken. En zo is het gekomen dat ik twee jaar met plezier in Slotermeer coördinator heb mogen zijn. VoorUit zal ik nu verlaten, maar als het aan mij ligt, blijf ik nog lang bewoonster van Nieuw-West!

Tekst: Stefania Maginzali