EHBO-cursus voor VoorUiters
De reis van Jo-Anna, Willemijn en mij naar de EHBO-cursus duurde ellenlang. Misschien had dat ergens wel te maken met het feit dat we in onze haast om een metro te halen, precies de verkeerde in waren gestapt. Na die realisatie zijn we eruit gestommeld en kwamen we net voor de gesloten deuren te staan van de metro die ons precies op tijd bij de EHBO-cursus had gebracht.Toen we eindelijk bij het gebouw van de cursus aankwamen, overviel ons een onmiskenbaar gevoel van lichte triomf. Weer een kleine overwinning in het leven.
We belandden in een kring van een totaal willekeurige groep mensen in een helder verlichte ruimte die een mengeling van ‘school’ en ‘maatschappelijk relevant werk’ uitstraalde. De man die de cursus leidde, liet het niet na om tijdens zijn levensreddende lessen grappen te vertellen waarvan de clue ons vaak totaal ontging – sympathiek maakte het hem in ieder geval zeker. Pragmatisch was zijn devies, en hij vertelde ons de ins en outs van EHBO-basisvaardigheden.
Stabiele dwarsligging, 1-1-2 bellen, de heimlich-greep, al dit en nog meer is langsgekomen. Vaardigheden die ik zeker wilde hebben aangezien ik met zowel kinderen als met ouderen werk. Een nuttige en leuke cursus, waar ik graag nog meer van zou willen volgen. Al zie ik het toch nog niet heel snel gebeuren dat ik iemand die in een auto is flauwgevallen moet transporteren voordat de auto ontploft, maar je kan niet goed genoeg voorbereid zijn voor activiteiten als een kookclub.
Tekst: Kay Ihle