VoorUitgang in Slotervaart

Mijn eerste maanden in Slotervaart zijn kort gezegd erg interessant geweest. Als nieuweling in het VoorUit project wist ik in het begin niet zo goed wat ik moest verwachten. Word ik een soort schoolmeester? Met welk soort mensen ga ik werken? Hoe gaat het wonen met een collega bevallen? Er waren zó veel vragen in mijn hoofd en zó veel nieuwe indrukken. Het was een sprong in het diepe en ik wist niet hoe het zou gaan.

Na drie maanden is voor mij alles duidelijk. Ik heb het heel erg naar mijn zin. Door het werk wat wij als VoorUiters doen, wordt de wijk ‘SloVa’ naar mijn mening écht een klein stukje beter. En dat is het uiteindelijke doel van het hele project.
Die verbetering spreidt zich over veel verschillende zaken. Zo worden kinderen steeds meer bewust van het feit dat het belangrijk is om de straten schoon te houden. Vanmiddag nog zag ik een meisje die regelmatig ons buurthuis bezoekt een papiertje van de stoep oppakken en weggooien in de prullenbak, iets wat zij een paar maanden geleden nooit gedaan zou hebben. Bezoekers van de taalles voor mannen gaan met sprongen VoorUit en het is te zien dat zij zich, ondanks dat ze nog maar kort in Nederland wonen, steeds meer comfortabel voelen met het spreken van een vreemde taal. Dit zijn kleine voorbeelden die op korte termijn een hele wijk niet betere zullen maken. Maar op de lange termijn zal het voor iedereen hier zeker merkbaar zijn dat VoorUit heeft meegeholpen aan de ontwikkeling van vele buurtbewoners.

Zulke dingen vind ik zeer mooi om te zien en geeft een enorme boost om hiermee verder te gaan. Ik word vaak een beetje afgeremd in mijn enthousiasme door onervarenheid. Het project vergt veel betrokkenheid, creativiteit en bovenal tijd. In mijn eerste weken kwam alles tegelijk, nieuwe omgeving en woning, nieuwe studie, nieuw project; u kunt begrijpen dat het voor mij leek alsof een fatsoenlijke tijdsplanning haast niet mogelijk was..  Met behulp van ervaren teamgenoten en meedenkende ouders ging dat steeds beter. Nu is de kerst al bijna aangebroken en voel ik me nog steeds een beetje ‘nieuw’, maar volledig op mijn plek. Ik ken in no time veel kinderen en volwassenen uit de buurt. Deze mensen accepteren mij ook en ik vind dat ik goed word ontvangen door mijn team en door de mensen in Slotervaart.

Nu al weet ik dat ik meedoen aan VoorUit nooit had willen missen, en dat het een grote verrijking kan zijn voor iedereen die in aanmerking komt voor een job als deze. Het helpen van mensen, het blij maken van kinderen en zelf progressie boeken op verschillende vlakken als pedagogiek, maatschappelijke betrokkenheid en zelfstandigheid, geeft je een voldaan gevoel. Je gaat VoorUit.

tekst: Yvo Bary